بررسی پرورش ماهی در قفس در دریاچه های پشت سدها
یک دهه بعد از احداث سد دز توسط ایتالیایی ها (۱۳۴۹)، اولین قفسهای پرورش ماهی در دریاچه پشت این سد راه اندازی شدند. نتایج چهل سال گذشته نشان میدهد که بعد از پرورش ماهی قزلآلا از گونه های سردابی، پرورش ماهی کپور از میان ماهیان گرمابی موفقیت آمیز است. قدمت پنجاه‌ساله این صنعت در کشور شاید این تصور را ایجاد کند که نسبت به پرورش ماهی در دریا سیر توسعه موفق تری را پشت سرگذاشته باشد؛ با‌این‌حال اگر این مسیر را در صحبتهای مهندس ایزدی مرور کنید، مشخص میشود که چالش های آن بیشتر از چیزی است که پیش‌بینی شده بود.
آمار نشان میدهد تا سال ۱۴۰۰، تعداد ۱۹۴ سد در کشور احداث شده است که نزدیک به ۵۷ درصد آن مصرف کشاورزی دارد. این یعنی حدود ۱۱۰ فرصت برای راه اندازی مزارع پرورش ماهی در قفس و فرصتی برای اشتغال زایی و تولید. برکت این فرصتها اما هنوز به سفره مزرعه داران نرسیده است؛ تا آنجا که برخی از پرورش دهندگان ماهی در قفس پشت سد حتی قید سود این سرمایه گذاری را زده، ضررهای مالی و آسیب تجهیزاتشان را به جان خریده و مجبور به تعطیلی مزارع خود شده‌اند.
اگرچه آمار دقیقی از سدهای فعال در صنعت پرورش ماهی در قفس پشت سد در دست نیست، اما از لابه لای صحبتهای مسئولین شیلات اسامی سدهایی مثل کارون ۴، کارون ۳، دز، کرخه، شهید عباسپور، مارون، کتوند، برخی سدهای کرمانشاه، سدهای شیاده و الیمالات، برنجستانک، سد مخزنی صلاح‌الدین کلا، سنبل‌رود و عباس‌آباد، فعال یا آماده سرمایه گذاری و توسعه مزارع پرورش ماهی در قفس هستند.
در سالهای اخیر همواره اخبار امیدوار‌کننده زیادی از توسعه پرورش ماهی پشت سد منتشر شده است؛ اخباری که سرمایه‌گذاران را برای توجه به این صنعت ترغیب میکنند با‌این‌وجود بهرهبرداران حرفهای دیگری دارند.
