تجارت آبزیان، میراث خانوادگی
من متولد ۷۰ هستم. پدر و عمویم سال ۷۴ به همراه فرد دیگری در بندر دیر بوشهر، مجموعهای راه اندازی کرده بودند که کار آن فرآوری همه چیز از ماهی، میگو و همچنین خریداری، فراوری، صادرات و ارسال بود. تنها موردی که در این مجموعه از همان سالها تا به امروز به طور جدی بدون تغییر باقی مانده، صادراتمحوری بوده است. در واقع باید گفت مانند بسیاری از مجموعههای دیگر به دنبال فروش محصول در داخل نبودهایم.
من سال ۱۳۸۹ در امتحان کنکور شرکت کردم و تا قبل از آن تنها تابستانها در کنار ایشان برای کار در مجموعه حضور داشتم ولی تا آن زمان پایم را بوشهر نگذاشته بودم و از صنعت میگو و ماهی اطلاعی نداشتم و علاقهای به کار کردن نیز نداشتم. در رشته مهندسی صنایع تهران جنوب قبول شدم. علاقه زیادی به درس خواندن در من وجود نداشت ، این در حالی بود که خانوادهام بسیار اهل علم و دانش بودند. پدرم در رشته مهندسی دانشگاه امیرکبیر درس خوانده بود و مادرم در دانشگاه شهید بهشتی. یکی از برادرانم رشته مکانیک دانشگاه شریف میخواند و برادر کوچکتر هم در رشته صنایع این دانشگاه تحصیل میکرد. در واقع همه خانواده به جز من درسخوان هستند.
پدر و عمویم لازک دیر را در سال ۷۴ راهاندازی کرده بودند و در سال ۸۱ آن را فروختند. در سال ۸۲ مجموعهای به نام لازک بوشهر راهاندازی کردند که در صنعت میگو فعالیت میکند. لازک در گویش جنوبیها به معنی نگین دریاست.
همان سالی که در کنکور شرکت کردم، کار کردن پیش پدر را نیز آغاز کردم. آن زمان پرورش ماهی راهاندازی نشده بود و تنها در صنعت میگو فعالیت میکردیم. البته کار در حوزه میگو هم به وسعت امروز نبود. مرکز فرآوری نیز متعلق به خودمان نداشتیم و آن را اجاره می کردیم. به این ترتیب که از همکاران دیگر میگو میخریدیم و فرآوری و صادرات می کردیم.
