انگار خط مقدم، پیشانی‌نوشت آبادان است؛ چه آن‌وقت که اولین پالایشگاه خاورمیانهاش میدان ۸ سال دفاع مقدس شد، و چه وقتی که طلای سبزش در خطر نابودی قرار گرفت و چه بسیار وقتهای دیگر. هر‌کسی که دستی در صنعت میگوی ایران داشته باشد می‌داند دکتر دشتیان نسب، رئیس پژوهشکده میگوی ایران، در‌این‌باره می‌گوید: «این بیماری در سال ۱۹۹۲ (ده‌سال قبل) در تایوان شروع شد؛ با‌توجه‌به اینکه اوایل شناسایی نشده بود که عامل بیماری یک ویروس هست، در سال‌های اول (۱۹۹۴) به‌سرعت در چندین کشور (چین، ژاپن، کره، مالزی و تایلند) گسترش پیدا کرد. در سال ۱۹۹۶ به ایالات متحده امریکا و ۱۹۹۹ هم به کشورهای امریکای جنوبی که تولید گسترده میگوی پرورشی داشتند، رسید. در نهایت در سال ۲۰۰۰ میلادی (۱۳۸۱) در چوبده آبادان به ایران وارد شد. در واقع هیچ کشوری نتوانست از ابتلا به لکه‌سفید در امان بماند و اکثر کشورها گرفتار شدند.» اما کسی هنوز به‌طور دقیق نمیداند آن زمان آلودگی چگونه وارد شد.
بااین‌حال رئیس پژوهشکده میگوی ایران که آن زمان یکی از پرورشدهندگان بوده است معتقد است: «زمانی که ایران درگیر شیوع لکه‌سفید شد، تازه شروع به کار کرده بودیم و خیلی از موارد لازم در امنیت زیستی را نمی‌دانستیم و رعایت نمی‌کردیم. بسیاری از کارگرها بخصوص در بخش تکثیر از کشورهای خارجی می‌آمدند، آب بالانس کشتی‌ها در خیلی موارد بدون اینکه بتوانیم حتی حدس بزنیم و بدون اینکه شاخصها از نظر بیماری لکه‌سفید چک بشوند، وارد کشور می‌شدند؛ لذا دقیق نمی‌توان گفت چه عاملی دقیق باعث شیوع این بیماری شد. در سال‌های ۱۹۹۶ گفته شد از ویروس از طریق میگوهای منجمد وارد شده اما ما در ایران میگوی منجمدی وارد نکرده بودیم.
