Logo-Blue

آبزی پروری و توسعه اقتصاد دریا محور

حامی ویژه فصلنامه شماره 3  – قشم

آبزی پروری و توسعه اقتصاد دریا محور

اصطلاح “اقتصاد دریایی و اقیانوسی” برای اولین بار در اوایل دهه ۱۹۸۰ مطرح شد و محبوبیت آن در طول
سال ها افزایش یافته است زیرا اهمیت دریا و منابع آن هر روز بیش از پیش شناخته می شود. مفهوم اقتصاد دریایی طیف کاملی از فعالیت های اقتصادی وابسته یا مرتبط با اقیانوس از جمله حمل و نقل دریایی، ماهیگیری، آبزی پروری، کشتیرانی، انرژی، گردشگری و بیوتکنولوژی را در بر می‌گیرد

جایگاه آبزی پروری در اقتصاد دریا محور

آبزی پروری جزء مهمی از اقتصاد دریایی است. رابطه بین اقتصاد دریا و آبزی پروری را می توان این طور بیان کرد:

کمک به تولید غذا: آبزی پروری سهم عمده ای در عرضه جهانی غذا دارد و منبعی از پروتئین برای جمعیت رو به رشد فراهم می کند. با افزایش تولید غذا، آبزی پروری می تواند به تامین تقاضای فزاینده برای غذاهای دریایی و کاهش فشار بر ذخایر ماهیان وحشی کمک کند.

رشد اقتصادی: آبزی پروری می تواند منبع درآمد و اشتغال به ویژه در جوامع ساحلی باشد. این می تواند به حمایت از اقتصادهای محلی و کاهش فقر در این مناطق کمک کند و کمک قابل توجهی به توسعه اقتصاد کلی دریا محور داشته باشد.

تجارت و صادرات: رشد صنعت آبزی پروری منجر به افزایش صادرات محصولات دریایی، ایجاد فرصت های تجاری جدید و رونق اقتصاد اقیانوسی شده است.

فناوری و نوآوری: رشد صنعت آبزی پروری منجر به توسعه فناوری ها و نوآوری های جدید در زمینه هایی مانند خوراک، ژنتیک و مدیریت بیماری شده است. این به بهبود کارایی و پایداری عملیات آبزی پروری کمک کرده و به توسعه کلی اقتصاد اقیانوسی کمک کرده است.

مدیریت و حفاظت: مدیریت پایدار اقتصاد دریا برای اطمینان از دوام طولانی مدت آن ضروری است. این شامل مدیریت پایدار عملیات آبزی پروری برای اطمینان از تأثیر مثبت آنها بر محیط اقیانوسها و اکوسیستم دریایی است.

نوآوری و فناوری: رشد صنعت آبزی پروری منجر به توسعه فناوری ها و نوآوری های جدید در زمینه هایی مانند خوراک، ژنتیک و مدیریت بیماری شده است. این امر به بهبود کارایی و پایداری عملیات آبزی پروری کمک کرده است.

کاهش فشار بر ذخایر ماهیان وحشی: با ارائه منبع جایگزین غذاهای دریایی، آبزی پروری می تواند به کاهش فشار بر ذخایر ماهیان وحشی کمک کند و به این ذخایر اجازه بازیابی و ترویج شیوه های ماهیگیری پایدار را بدهد.

به طور کلی، آبزی پروری با تامین غذا، درآمد و اشتغال، و با کمک به توسعه فناوری و اقتصادی، نقش مهمی در اقتصاد دریایی ایفا می کند. در عین حال، باید عملیات آبزی پروری به شیوه ای پایدار و مسئولانه مدیریت می شود تا اطمینان حاصل شود که آنها تأثیر مثبتی بر اقتصاد اقیانوس ها و محیط زیست دریایی دارند.

با این حال، توجه به این نکته مهم است که آبزی پروری می تواند اثرات منفی بر اقتصاد دریا نیز داشته باشد، که شیوع بیماری، انتشار گونه های غیر بومی و تخریب زیستگاه های ساحلی از این دست هستند. بنابراین، مهم است که عملیات آبزی پروری را به شیوه ای پایدار و مسئولانه مدیریت کنیم تا اطمینان حاصل شود که آنها تأثیر مثبتی بر اقتصاد دریایی جهان دارند.

مثال‌هایی از تاثیر آبزی پروری در اقتصاد دریامحور

پرورش ماهی و میگو و صدف و جلبک و موجودات دریایی، سهم عمده ای در اقتصاد دریایی دارد. پرورش میگو به ویژه در آسیا و آمریکای جنوبی دارد. میگو در استخرها یا مخازن پرورش داده می شود و صادرات با ارزشی برای بسیاری از کشورها است که درآمد و اشتغال قابل توجهی را به همراه دارد. پرورش ماهی سالمون نیز سهم عمده ای در اقتصاد دریا در کشورهایی مانند نروژ، اسکاتلند و شیلی دارد. این ماهی در قفس های فراساحلی یا در مزارع زمینی پرورش داده می شود و منبع ارزشمندی از غذا و درآمد برای بسیاری از جوامع است. پرورش صدف نیز یک صنعت رو به رشد در بسیاری از جوامع ساحلی، به ویژه در آمریکای شمالی و اروپا است. صدف ها در خلیج ها و مصب ها پرورش داده می شوند و منبعی از غذا و درآمد را برای جوامع محلی فراهم می کنند. در عین حال، پرورش جلبک دریایی در آسیا و آمریکای جنوبی صنعتی رو به رشد است. جلبک‌های دریایی برای غذا، خوراک دام و به عنوان منبع ترکیبات زیست فعال برای صنایع دارویی و آرایشی استفاده می شود. تولید تیلاپیا نیز سهم عمده ای در اقتصاد دریا محور بسیاری از کشورها، به ویژه در آفریقا و آسیا دارد. تیلاپیا در استخرها یا مخازن پرورش داده می شود و منبع با ارزشی از غذا و درآمد برای این کشورها است.

قفسهای پرورش صدف

آبزی پروری در اقتصاد دریامحور ایران

به طور کلی می‌توان گفت آبزی پروری با تامین غذا، درآمد و اشتغال، و با کمک به توسعه فناوری اقتصادی، نقش مهمی در اقتصاد دریا ایفا می کند. در ایران نیز آبزی پروری در سال های اخیر صنعت رو به رشدی بوده است و ایران با داشتن آب و هوای مطلوب، منابع آبی فراوان و خط ساحلی طولانی، پتانسیل تبدیل شدن به یک بازیگر اصلی در بازار جهانی آبزی پروری و اقتصاد دریایی مبتنی برا پرورش آبزیان را دارد. با این حال، صنعت همچنان با چالش هایی مانند دسترسی محدود به سرمایه، کمبود پرسنل آموزش دیده و عدم سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه مواجه است که ما شماره های اول در نشریه اقتصاد و دریا درباره صنعت میگو و ماهی در قفس در ایران به بررسی این چالش ها نیز پرداخته ایم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *